Recensies
Bestemmingsplan wordt omgevingsplan
Blauwe Kamer, augustus 2013 – Het is een van de meest ingrijpende wettelijke hervormingen na de Tweede Wereldoorlog, maar aan de meeste mensen gaat de bundeling van tientallen wetten met ruimtelijke impact in de nieuwe Omgevingswet geruisloos en ongemerkt voorbij. De Wet ruimtelijke ordening, de Waterwet, de Natuurbeschermingswet 1998, de Wet milieubeheer, de Wet bodembescherming en de Wet geluidhinder zullen allemaal gebundeld worden in de nieuwe wet. Hoewel de Omgevingswet naar verwachting pas in 2016 of 2017 zal worden gepubliceerd, heeft jurist Jan van den Broek nu al een eerste voorpublicatie gemaakt, inclusief de geschiedenis van het ontstaan van de wet.
Op grootschalige manier kleinschalig beheren
Opvallend, de volgorde die Jap Smits en Jinze Noordijk in hun boek Heidebeheer aanhouden voor de aanpak van een heidegebied. Allereerst moet een heidebeheerder kennis opbouwen over dat gebied – dat is logisch. Daarna richten de Staatsbosbeheer-boswachter van de Strabrechtse Heide en de bioloog van EIS-Nederland zich echter niet op beheermaatregelen voor het in stand houden van de aanwezige planten en dieren. In plaats daarvan kiezen ze er voor om eerst rekenschap te geven van het ‘volledig heidelandschap’, en richten ze zich op het belang van de inrichting daarvan.
Continue Reading Op grootschalige manier kleinschalig beheren
‘Sustainism’
Blauwe Kamer, augustus 2013 – We leven in een tijd dat ontwerpers continu moeten nadenken over de vraag wat ontwerpen nu eigenlijk inhoudt. De werkelijkheid is meestal zo complex dat ontwerpers steeds meer oog moeten krijgen voor de sociale omgeving van datgene waaraan ze ontwerpen. Ontwerpen aan een fysieke situatie wordt zo vooral een sociaal en menselijk proces. Daarbij gaat het tegenwoordig niet eens meer om het verkrijgen van draagvlak – zo twintigste eeuws – maar over co-creatie, waarbij de klant en consument ineens ‘prosument’ of ‘coproducent’ is. En dan is er nog dat vermaledijde woord ‘duurzaamheid’, waar iedereen de mond van vol heeft zonder het te willen uitspreken. Want wat is ontwerpen als het ontwerp niet duurzaam is?
Spelen met de grens
Blauwe Kamer, augustus 2013 – Mooi om te zien, de wijfeling van de auteurs in Grensland. Aan de ene kant willen ze als ontwerpers het liefst niets anders dan plannen maken en dus ingrijpen in de meestal nogal tweeslachtig en weinig samenhangend ingerichte grensgebieden, aan de andere kant zie je de schroom om afbreuk te doen aan die specifieke dubbelslachtige cultuur die juist zo mooi in het landschap van de grensgebieden is af te lezen.
Randstad als ecologische zone?
Het is vaker gezegd over de Randstad: ‘Voor de internationale zone van Nederland is één ruimtelijk plan voor de komende vijftig jaar nodig. Het gebied valt nu onder elf gemeenten, vier stadsregio’s en twee provincies, terwijl de meeste infrastructuur in beheer is bij de rijksoverheid.’ Communicatiedeskundige Pieter Maes schrijft het op in zijn prettig leesbare boekje De poldermetropool. Daarin schetst hij in het kort de geschiedenis van de Randstad als samenhangende metropool in het internationale speelveld.
Schuivende politieke panelen
‘Dit project illustreert de paradox van gebiedsontwikkeling en de noodzaak van nationaal beleid: aan bottom-up initiatief mankeert de juiste schaal; ontwerpen op grotere schaal en langere termijn ontberen politiek draagvlak. In onze gedecentraliseerde ruimtelijke ordening was voorheen nationale financiering het smeermiddel om tot regionaal draagvlak te komen. Maar die tijd is voorbij.’